Agata Antosik, Joanna Szafraniec, Krzysztof Niwiński, Renata Jachowicz
Substancje lecznicze w postaci amorficznej
2018-11-30
DOI: 10.32383/farmpol/118638
Ponad 45% zarejestrowanych substancji leczniczych oraz 75% w fazie rozwoju określanych jest jako praktycznie nierozpuszczalne. W odniesieniu do projektowania doustnych postaci leku znaczenie ma poprawa rozpuszczalności oraz biodostępności. Dostępność farmaceutyczna może ulec poprawie poprzez redukcję rozmiarów cząstek, uzyskiwanie odmian polimorficznych, sporządzanie stałych rozproszeń. Formułowanie układów substancja lecznicza-nośnik, otrzymywanie amorficznej substancji leczniczej stanowi interesującą tematykę badawczą. Uporządkowanie krótkiego zasięgu, duża ruchliwość molekularna, nadmiar energii swobodnej to cechy charakterystyczne amorficznych substancji leczniczych warunkujące poprawę rozpuszczalności. Metody sporządzania stałych rozproszeń to stapianie, mechaniczne przerwanie sieci krystalicznej, odparowanie rozpuszczalnika, zastosowanie CO2 w stanie nadkrytycznym. W ostatnich latach obserwuje się zainteresowanie układami ko-amorficznymi, w skład których oprócz substancji leczniczej wchodzi także nośnik o małej masie cząsteczkowej lub inna substancja lecznicza. Trudnością w formułowaniu układów zawierających amorficzną substancję leczniczą jest ograniczona stabilność, możliwość spontanicznej krystalizacji pod wpływem temperatury, ciśnienia, wilgoci. Jednakże te samorzutnie zachodzące procesy nie powodują zahamowania prac nad komercjalizacją preparatów zawierających amorficzne substancje lecznicze.
Słowa kluczowe: amorfizacja, stałe rozproszenia, sporządzanie stałych rozproszeń, stabilność formy amorficznej
Keywords: amorphization, solid dispersions, obtaining solid disprsions, amorphous stability.
© Farm Pol, 2018, 74(11): 671-678