Agnieszka Piwowar

Stres oksydacyjny a cukrzyca. Część II. Biomarkery oceniające nasilenie stresu oksydacyjnego
2008-06-24

Oxidative stress and diabetes mellitus. Part 2. Biomarkers for evaluation of oxidative stress intensity. In present review we evaluate markers of oxidative damage of biomolecules as well as parameters of antioxidative defence in the context of intensified oxidative stress in patients with diabetes mellitus. These parameters are also related to good metabolic control of the disease, coexisting risk factors and vascular complications developing during disease progress. The importance of estimation of the degree of oxidative stress intensification in diabetic patients was underlined as it could be helpful in monitoring the course of diabetes and enable early intervention and prevention with antioxidative therapy. Presented data apply to investigations with the scientific nature; unfortunately biomarkers of oxidative stress are not measured in routine procedure. We hoped that after working out suitable assays: automated and cheap, they will find application in diagnosis of oxidative stress. It could also have essential meaning for the estimation of survival prognosis of patients suffer from diabetes mellitus. The possibility of appropriate monitoring of the oxidative stress becomes also necessary during vitamins supplementation or pharmacological therapy with medicines showing antioxidative properties, what will be the subject of the next study.

W niniejszym opracowaniu dokonano przeglądu i oceny markerów oksydacyjnego uszkodzenia biocząstek, jak i parametrów obrony antyoksydacyjnej w kontekście nasilonego u chorych na cukrzycę stresu oksydcyjnego. W większości parametry te wykazują również związek z metabolicznym wyrównaniem samej choroby, współistniejącymi czynnikami ryzyka czy rozwijającymi się w trakcie jej przebiegu powikłaniami naczyniowymi. Ocena nasilenia stresu oksydacyjnego u chorych na cukrzycę może być pomocna w monitorowaniu przebiegu choroby oraz wkroczeniu z odpowiednią terapią antyoksydantami dla wczesnej interwencji, jak i prewencji. Przedstawione dane odnoszą się do badań o charakterze naukowym, niestety w kontekście stresu oksydacyjnego biomarkery te nie są oznaczane rutynowo. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że po opracowaniu odpowiednich zautomatyzowanych i tanich procedur oznaczania tych biomarkerów, znajdą one zastosowanie w diagnostyce nasilenia stresu oksydacyjnego, co może mieć również znaczenie dla prognozowania czasu przeżycia chorych. Możliwość prawidłowego monitorowania stresu oksydacyjnego staje się konieczna również w przypadku suplementacji witaminami lub podawania leków wykazujących działanie antyokydacyjne, co będzie przedmiotem kolejnego opracowania