Oddział Warszawski PTFarm istnieje od chwili powstania Towarzystwa w dniu 30 listopada 1947 r. Nie doszło wtedy do formalnego utworzenia Oddziału, jednak inicjator powstania Towarzystwa prof. dr Stanisław Krauze oraz pierwsi członkowie założyciele tj. dr Roman Dynakowski, doc. dr hab. Henryk Ludwicki, prof. dr hab. Władysław Rusiecki oraz prof. dr Bolesław Olszewski, prof. dr hab. Władysław Wiśniewski, a także członkowie Zarządu NIA mgr Edmund Szyszko senior i mgr Stanisław Biele mieszkali i pracowali w Warszawie, gdzie przy ul. Długiej 16 mieściła się siedziba PTFarm.. Mimo że pierwszym prezesem PTFarm. został wybrany prof. dr Jan Muszyński z łódzkiego Wydziału Farmaceutycznego, w początkowym okresie cała działalność Towarzystwa koncentrowała się w odbudowującej się Warszawie, gdzie odbywały się comiesięczne spotkania naukowe i mieścił się sekretariat Towarzystwa.
Towarzystwo prowadziło w Warszawie kursy szkoleniowe w zakresie nowych problemów farmacji naukowej. Comiesięczne spotkania referatowe z dziedziny nauk farmaceutycznych stały się wzorem dla tworzonych od roku 1949 oddziałów terenowych. Tymczasem Oddział Warszawski działał pod patronatem Zarządu Głównego, nie miał własnego Zarządu i korzystał z lokalu ZG, zaś swym zasięgiem obejmował tereny ówczesnych województw warszawskiego i białostockiego.
Dopiero 5 listopada 1956 r. odbyło się pierwsze walne zebranie członków Oddziału Warszawskiego, na którym wybrano Zarząd z prezesem prof. dr Władysławem Wiśniewskim oraz Komisję Rewizyjną. Wytyczono też program pracy Oddziału. Najpilniejszą sprawą było doskonalenie zawodowe i specjalizacja farmaceutów w formie ciągłych wykładów szkoleniowych oraz opracowanie i wprowadzenie jednolitego programu studiów farmaceutycznych na terenie całej Polski. Prof. dr hab. W. Wiśniewski był wybierany prezesem Oddziału w latach 1956-1970. W okresie działalności Zarządów Oddziału kierowanych przez prof. W. Wiśniewskiego nadal raz w miesiącu odbywały się referaty popularyzujące najnowsze osiągnięcia nauk farmaceutycznych. Członkowie Oddziału wygłaszali też referaty na terenie innych Oddziałów. Dla uczczenia 100. rocznicy urodzin prof. Bronisława Koskowskiego zorganizowana została sesja naukowa z udziałem rodziny Profesora i władz resortu. Wówczas to salę wykładową w siedzibie PTFarm. nazwano Jego imieniem i ustawiono w niej popiersie prof. B. Koskowskiego. Od roku 1963 Zarząd Oddziału organizował raz w miesiącu czwartkowe wieczory towarzysko-dyskusyjne przy czarnej kawie mające służyć zacieśnieniu kontaktów między członkami Oddziału, będące zalążkiem przyszłego Klubu Farmaceuty.
Po śmierci prof. W. Wiśniewskiego w dniu 20 grudnia 1970 r. do końca kadencji w roku 1973 prezesem Oddziału był doc. dr Jan Kubalski. W tym czasie Oddział liczył 708 członków. W kadencji 1973-1976 prezesem Oddziału był doc. dr hab. Lech Piekarski. W okresie tym działalność referatowa prowadzona była nie tylko na plenarnych posiedzeniach Oddziału, lecz także w licznych sekcjach tematycznych.
Wraz ze wzrostem liczby członków zaczęły w strukturze Oddziału powstawać sekcje tematyczne grupujące pracowników z różnych dziedzin nauk farmaceutycznych. Pierwszą sekcją powstałą w latach 1960-1962 była Sekcja Analityczna, a następną Sekcja Historii Farmacji. W kolejnych latach powstały sekcje Aptek Szpitalnych, Aptek Otwartych, Farmacji Przemysłowej, Ekonomiki Farmacji oraz Ochrony Środowiska. Równocześnie w miastach, w których nie było Wydziałów Farmaceutycznych, zaczęły się tworzyć pod patronatem Oddziału koła terenowe Towarzystwa, np. koło podlaskie w Siedlcach i bardzo aktywne koło w Płocku. W roku 1974 Oddział Warszawski zorganizował konferencję naukową na temat rakotwórczego działania niektórych związków chemicznych, w tym leków.
W kwietniu 1976 r. prezesem Oddziału został dr Kazimierz Radecki i pełnił tę funkcję przez 3 kadencje przy niewielkich zmianach osobowego składu Zarządu. Do najważniejszych osiągnięć Zarządu w latach 1976-1986 należały:
-
organizowanie licznych konferencji i sympozjów dyskusyjnych z udziałem szerokiego grona zaproszonych gości. Tematami tych konferencji były najbardziej pilne i ważne problemy farmacji, w tym sprawy optymalnego zaopatrzenia ludności w leki, których stale brakowało;
-
utworzenie w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej 72 Muzeum Farmacji. Inicjatorem był dr K. Radecki i Zarząd Oddziału przy finansowym poparciu dyrekcji “Cefarmu” i udostępnieniu lokalu przez “Cefarm”. Muzeum otwarto w roku 1985, a pierwszym kustoszem został dr Teodor Kikta;
-
zorganizowanie Farmaceutycznego Zespołu Gospodarczego “Farmpol”, którego zyski zasilały skromne fundusze Towarzystwa;
-
zainicjowanie w roku 1978 oraz cykliczne wydawanie “Informatora Oddziału Warszawskiego PTFarm.”. “Informator” był czasopismem do użytku wewnętrznego rozsyłanym bezpłatnie członkom Oddziału, wydawanym w nakładzie kilkuset egzemplarzy. Zawierał informacje o pracach Zarządu Oddziału, dokumenty, artykuły popularnonaukowe i dyskusyjne oraz inne wiadomości ważne dla zawodu. W latach 1978-1995 ukazały się 22 zeszyty “Informatora”;
-
organizowanie kursów szkoleniowych dla techników farmaceutycznych warszawskiego “Cefarmu” oraz kursów nowoczesnej kosmetyki.
W latach 1986-1992 funkcję prezesa Zarządu Oddziału sprawował prof. dr hab. Jan Pachecka. Zarząd włączył się czynnie w zmiany zachodzące w farmacji polskiej po roku 1989. Zorganizowano zjazd byłych właścicieli aptek (powstało Stowarzyszenie) oraz sesję naukową na temat racjonalizacji gospodarki lekiem, a także zainicjowano i prowadzono okresowe targi farmaceutyczne, których organizatorem był “Farmpol” kierowany początkowo przez mgr Mariusza Chomickiego, a następnie dr Andrzeja Sulińskiego. Oddział włączył się w prowadzoną w środowisku farmaceutycznym dyskusję na temat powołania izb aptekarskich lub farmaceutycznych. W zeszycie “Informatora” nr 16 z października 1990 r. opublikowana została dokumentacja tej dyskusji. Ponadto Zarząd kontynuował prowadzenie kursów szkoleniowych dla techników farmaceutycznych oraz organizował inne kursy i spotkania dyskusyjne na temat obrotu lekami, kosmetykami i artykułami sanitarnymi. Do tradycji Oddziału wpisały się organizowane w połowie grudnia w Klubie Farmaceuty uroczyste Wieczory Wigilijne, z licznym udziałem seniorów warszawskiej farmacji.
W latach 1992-1995 funkcję prezesa Zarządu pełniła dr Anna Pietura. Oddział zintensyfikował działalność referatową - wykłady odbywały się w każdy wtorek, co zostało przyjęte z zadowoleniem przez członków Oddziału. Zarząd był współorganizatorem konferencji nt. “Postępy diagnostyki i terapii chorób wątroby” oraz spotkania dyskusyjnego na temat problemów polskiego przemysłu farmaceutycznego. Niestety, należy również odnotować niekorzystne, choć nie wynikające z winy Zarządu, decyzje. Zmiana przepisów prawnych i wzrost konkurencyjności na rynku produktów farmaceutycznych spowodowały podjęcie przez Zarząd Główny i Oddział Warszawski decyzji o likwidacji “Farmpolu”. Natomiast wzrost kosztów druku przyczynił się do zawieszenia wydawania “Informatora Oddziału”. Ponadto, na skutek zmian w polskiej farmacji zachodzących po roku 1989, powstania wielu prywatnych aptek, hurtowni i wytwórni oraz zaangażowania wielu działaczy w prace izb aptekarskich, zaprzestała działalność większość sekcji tematycznych, z wyjątkiem Sekcji Ekonomiki, Organizacji i Zarządzania.
W latach 1995-1998 funkcję prezesa Zarządu pełniła prof. dr hab. Wanda Parnowska. Oddział prowadził intensywną działalność referatową z udziałem prelegentów zapraszanych z innych ośrodków. Członkowie Oddziału, w każdy wtorek po posiedzeniach referatowych, korzystali z gościny Klubu Farmaceuty, gdzie odbywały się także organizowane przez Zarząd imprezy o charakterze kulturalnym, np. wieczory poezji, muzyki i malarstwa.
W roku 1998 prezesem Zarządu został wybrany dr Jarosław Filipek. Kontynuowana jest w szerokim zakresie działalność referatowa Oddziału - wykłady odbywają się przynajmniej 3 razy w miesiącu.
W roku 2001 prezesem Zarządu Oddziału została wybrana prof. Bożenna Gutkowska. Działalność referatowa Oddziału prowadzona jest analogicznie jak w latach poprzednich.