W województwie olsztyńskim w granicach z 1950 roku ocalało po wojnie 8 aptek z 50 istniejących przed wojną (wg spisu sporządzonego przez pierwszego inspektora farmaceutycznego mgr Zdzisława Niemkiewicza: 2 w Olsztynie, po jednej w Mrągowie, Biskupcu, Ornecie, Pasłęku, Reszlu i Wydyminach; w dziewiątej w Górowie pozostały w lokalu tylko meble). W lipcu 1950 r. włączono do województwa olsztyńskiego powiat działdowski z woj. warszawskiego i z woj. bydgoskiego powiat nowomiejski celem zwiększenia procentowej liczby ludności polskiej.
8 stycznia 1951 r. zostało na terenie województwa upaństwowionych 37 aptek. Jednocześnie zostały zlikwidowane Izby Aptekarskie. Nie było organizacji reprezentującej farmaceutów. Zaistniała konieczność utworzenia takiej organizacji, która reprezentowałaby zawód wobec władz. 22 maja 1955 r. na zebraniu kierowników aptek wybrano pięcioosobowy komitet organizacyjny. Już 8 czerwca 1955 r. ukonstytuował się on następująco: przewodniczącym został mgr Stefan Malinowski, zastępca dyrektora Olsztyńskiego Przedsiębiorstwa Aptek, zastępcą przewodniczącego - mgr Halina Bujnicka, inspektor farmaceutyczny Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, sekretarzem - prowizor farm. Tadeusz Grzymski, informator terenowy Olsztyńskiej Hurtowni Farmaceutycznej, członek - mgr Tadeusz Rozłucki z Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej.
Zebranie organizacyjne Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego zwołano na dzień 13 listopada 1955 r. Na nim wybrano pierwszy zarząd w następującym składzie: przewodniczący - mgr Stefan Malinowski, trzech zastępców przewodniczącego - mgr Halina Bujnicka, mgr Tadeusz Gołębiowski, kierownik apteki w Lidzbarku Warmińskim i mgr Kazimierz Mazanek, kierownik apteki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, sekretarz - prowizor Tadeusz Grzymski, skarbnik - mgr Helena Milewska, kierownik apteki nr 41 w Olsztynie, członkami zostali mgr Justyn Dziewałtowski, kierownik apteki w Suszu i mgr Kazimierz Zimowski - kierownik apteki w Ostródzie. Komisja rewizyjna została wybrana w składzie: mgr Stanisław Brzeski, kierownik apteki w Wydminach, mgr Zdzisław Niemkiewicz, kierownik zaopatrzenia Apteki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i mgr Tadeusz Rozłucki. Na zastępcę sekretarza dokooptowano mgr Kamilę Pietkiewicz, kierownika fasowni Olsztyńskiego Przedsiębiorstwa Aptek.10 maja 1973 r. wybrano na przewodniczącego Towarzystwa dr Władysława Szczepańskiego. Funkcję tę pełnił do przejścia na emeryturę tj. do roku 1990.
16 grudnia 1956 r. przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego - Oddział w Olsztynie został mgr Zdzisław Niemkiewicz. 16 lutego 1958 r. na przewodniczącego wybrano mgr Tadeusza Tomaszewskiego. 12 czerwca 1960 r. przewodniczącym został mgr Kazimierz Mazanek. Po rezygnacji z funkcji przewodniczącego prze mgr Mazanka, 29 maja 1964 r. przewodniczącym został mgr Czesław Pospiszył. 10 maja 1967 r. przewodniczącą wybrano doc. dr hab. Zofię Kalinowską (wkrótce uzyskała tytuł profesora), z-ca dyrektora Instytutu Podstawowych Nauk Weterynaryjnych i członek Rady Naukowej Biologii Stosowanej w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. W swym dorobku naukowym posiada ponad 100 prac, wygłosiła na posiedzeniach naukowych Towarzystwa Farmaceutycznego wiele referatów.
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne zajęło się organizowaniem wykładów naukowych z dziedziny farmakologii i farmacji stosowanej. Z inicjatywy Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego rozpoczęto organizowanie kursów podyplomowych dla farmaceutów. Na terenie województwa olsztyńskiego zorganizowano tego rodzaju kursy pod kierownictwem doc. dr hab. Zofii Kalinowskiej. W 1973 roku Ministerstwo Zdrowia i opieki Społecznej wprowadziło specjalizację dla farmaceutów i lekarzy. Już w maju 1974 r. 32 farmaceutów z olsztyńskiego uzyskało drugi stopień specjalizacji z farmacji aptecznej.
W końcu 1975 r. około 40 farmaceutów z woj. olsztyńskiego miało drugi stopień specjalizacji. Gdy w 1960 r. przewodniczącym Oddziału był mgr Kazimierz Mazanek, rozpoczęto wydawanie Biuletynu Informacyjnego. W akcji tej wziął udział Olsztyński Zarząd Aptek i Sekcja Farmaceutyczna przy Zarządzie Okręgu Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia. W Biuletynach podawano streszczenia referatów naukowych wygłaszanych na posiedzeniach naukowych Oddziału jak również informowano o wydarzeniach w trzech współdziałających organizacjach. W 1960 r. ukazały się dwa numery. W 1961 r. ukazało się 5 numerów. Ze względu na duże trudności w następnych latach ukazało się po jednym numerze. W sumie ukazało się 12 numerów. Po 1971 r. Biuletyn się nie ukazał.
W 1970 r. Towarzystwo zorganizowało sympozjum z okazji 50-lecia plebiscytu na Warmii i Mazurach. Wspomniano o aptekarzach jak Michał Becker aptekarz z Wielbarka - wybitny działacz plebiscytowy na Mazurach; aptekarz Bolesław Wolski, aptekarz z Biskupca Pomorskiego, członek drugiego Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego w Kwidzynie; mgr Halina Wolska-Jeske z Biskupca Pomorskiego, łączniczka w akcji plebiscytowej; aptekarz Stanisław Wolski z Lubawy; dowódca oddziałów strzeleckich "Sokoła", przygotowujący zbrojne powstanie w okręgu lubawskim; Leonard Ośmiałowski, aptekarz z Barczewa, działacz plebiscytowy, później właściciel apteki w Inowrocławiu; mgr farmacji Piotr Pawłowski, pracował w aptece Michała Beckera w Wielbarku - za udział w akcji plebiscytowej został aresztowany przez gestapo w czasie II wojny światowej i więziony w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen. jak z powyższego wynika tradycje polskiej farmacji na Warmii i Mazurach sięgają czasów przedplebiscytowych.
W 1973 r. zorganizowano Sympozjum Kopernikowskie w Olsztynie. Brali w nim udział członkowie Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Obrady odbywały się w Sali Kromerowskiej na zamku w Olsztynie.
W 1973 r. w stadium realizacji weszła specjalizacja farmaceutów. Posiedzenia naukowe odbywały się w zasadzie raz w miesiącu. Wzrosła na nich frekwencja do 50 osób. Liczba członków wzrosła do 234. Usprawniono także zbieranie składek przez potrącanie przy poborach.
W maju 1973 r. zorganizowano sekcję Aptek Szpitalnych. Na jej czele stanęła mgr Apolonia Włocko, a następnie mgr Zofia Stopa. Zadaniem sekcji było opracowanie lepszych sposobów przyrządzania płynów infuzyjnych itp.
W listopadzie 1973 r. powołano do życia sekcję Ekonomiki Farmacji. pod kierunkiem mgr Jerzego Małeckiego, ówczesnego zastępcy dyr. Zarządu Aptek. Zadaniem sekcji było opracowanie organizacji pracy w aptece, normatywów towarowych, norm zatrudnienia itp.
W roku 1974 powstała trzecia sekcja, a mianowicie Historii Farmacji. Kierownictwo jej objęła mgr Zofia Stopa. Po niej w 1976 r. przewodniczącym został dr Władysław Szczepański. Rozpoczęto opracowywanie historii aptek i Towarzystwa Farmaceutycznego na terenie woj. olsztyńskiego. Razem z Olsztyńskim Zarządem Aptek, a później z Przedsiębiorstwem Zaopatrzenia Farmaceutycznego "Cefarm" rozpoczęto organizowanie zaczątków izby pamięci w Olsztynie w aptece przy ul. Pana Tadeusza nr 6, a później w aptece w Reszlu, gdzie były meble z ubiegłego wieku. sprowadzono tam także meble z byłej apteki prof. B. Koskowskiego z Płońska. Nawiązano współpracę z Polskim Towarzystwem Historii Medycyny i Farmacji w Olsztynie.
W 1976 r. nastąpiły zmiany administracyjne w państwie. nowe Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farmaceutycznego "Cefarm", powstałe z Olsztyńskiego Zarządu Aptek, objęło swym zasięgiem województwa olsztyńskie, ciechanowskie i ostrołęckie. Tym samym Polskie Towarzystwo farmaceutyczne oddział Olsztyn objął także te województwa. powołano Koła w Ciechanowie i Ostrołęce.
W grudniu 1976 r. zakupiono projektor filmowy, mający służyć do wyświetlania filmów na naukowych posiedzeniach.
Oddział Olsztyński PTFarm nie posiadał własnego lokalu. posiedzenia naukowe odbywały się w sali użyczanej przez Olsztyński Zarząd Aptek przy Pl. Bema 5. Mimo tak ciężkich warunków, mimo braku na miejscu wyższej uczelni farmaceutycznej w okresie od 1955 r. do 1976 r., wygłoszono 144 referaty. Do końca 1975 roku 40% farmaceutów uzyskało drugi stopień specjalizacji z farmacji aptecznej. Jak z powyższego wynika Oddział Olsztyński w miarę swoich możliwości pomyślnie wypełnia swe statutowe zadania tj. podnoszenie naukowego i fachowego poziomu farmaceutów, jak i propagowanie najnowszych zdobyczy naukowych.